Zeker zevenduizend Nederlanders (overwegend mannen) krijgen jaarlijks kanker door blootstelling aan schadelijke stoffen of uv-straling op het werk. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van TNO in opdracht van KWF Kankerbestrijding. 

Bij twee derde van de diagnoses gaat het om huidkanker. Uv-straling van zonlicht de grootste veroorzaker is van werkgerelateerde kanker. 

Voor longkanker is beroepsmatige blootstelling zelfs in ruim 1 op de 10 gevallen de oorzaak. Asbest levert na de zon het grootste risico op voor werknemers. Asbest is verboden, maar door het werk aan bijvoorbeeld oude gebouwen kan het vrij komen.

"Niemand zou kanker moeten krijgen door het werk. Deze cijfers laten zien dat we daar nog ver van verwijderd zijn", zegt KWF-directeur Dorine Manson in een persbericht. KWF onderstreept daarom nogmaals het belang van beschermende maatregelen (ventilatiesystemen, zonnebrandcrèmes, alternatieve lastechnieken) om zo de blootstellingen aan carcinogenen te beperken. 

Het gaat volgens de onderzoekers om de meest nauwkeurige schatting tot nu toe. Maar het aantal zieken ligt waarschijnlijk nog hoger. Dat komt omdat niet alle risicofactoren zijn onderzocht.

De studie richt zich op vier kankerverwekkende beroepsmatige blootstellingen: asbest en kristallijn silica (fijnstof dat ontstaat bijvoorbeeld bij het zagen van beton en metselwerk), dieselmotoremissies en uv-straling van zonlicht. Nacht- en ploegendiensten, andere kankerverwekkers en passief roken zijn bijvoorbeeld niet meegenomen. 

Ook is gekeken naar twee beroepen met een verhoogd blootstellingsrisico: schilders en lassers. Deze beroepen hebben te maken met een breed scala aan blootstellingen: verschillende oplosmiddelen, pigmenten en, in sommige gevallen, aan lood en isocyanaten in verf. 

Lassers worden blootgesteld aan lasrook, een mengsel van verschillende metalen en gassen die kankerverwekkend kunnen zijn, en aan uv-straling die vrijkomt tijdens het lasproces.

In de toekomst moet rekening worden gehouden met nieuwe, nog te identificeren carcinogenen. "Deze blootstellingen ontstaan door veranderingen in de arbeidsmarkt, zoals de groei van de technologie- en kunststofindustrie en de toename van recyclingactiviteiten. Andere voorbeelden van mogelijke nieuwe carcinogenen zijn nanodeeltjes, isocyanaten in de kunststofindustrie en schadelijke stoffen uit elektronisch afval", aldus de onderzoekers.